Pałac Przemyślidów stanowi rdzeń kompleksu o nazwie Zamek Ołomuniecki i jest częścią trasy zwiedzania Muzeum Archidiecezjalnego. Najważniejszy zabytek budownictwa romańskiego typu pałacowego na ziemiach czeskich, który przez wiele stuleci popadł w zapomnienie, został "odkryty" w 1867 roku podczas remontu części katedry św. W 1962 r. pałac romański został uznany za narodowy zabytek kultury, a w 1995 r. za narodowy zabytek kultury uznano cały dawny zamek Przemyślidów, który obejmuje obszar Wzgórza Kopułowego z katedrą metropolitalną, romańskim pałacem biskupim, dziekanatem kapituły i innymi budynkami.
Wykopaliska archeologiczne, historyczne i historyczno-artystyczne przyniosły wiele informacji, które pokazują, że romański pałac został zbudowany tuż przed połową XII wieku za biskupstwa biskupa Henryka Zdíka (ok. 1080-1150), który ukończył budowę kościoła św. Wacława i zbudował reprezentacyjną rezydencję w jego sąsiedztwie.
Okazały budynek pałacowy, bogato zdobiony kamiennymi detalami, nosi znamiona zaawansowanej zachodnioeuropejskiej architektury romańskiej. Chociaż zachowały się tylko północne i zachodnie ściany obwodowe budynku, jakość dekoracji rzeźbiarskiej zgrupowanych dwu- i trzyczęściowych romańskich okien świadczy o kunszcie i umiejętnościach artystycznych budowniczych. Około połowy XIV wieku romański krużganek został zburzony i zastąpiony nową amboną w stylu wysokiego gotyku. Na ścianach klasztoru zachowały się późnogotyckie i wczesnorenesansowe malowidła ścienne z pierwszej ćwierci XVI wieku, które przedstawiają sceny biblijne z Nowego Testamentu.
Do gotyckiego krużganka stopniowo dobudowywano dwie kaplice: kaplica św. Anny (przebudowana w XVII wieku) została zbudowana po zachodniej stronie w pierwszej połowie XIV wieku, a kaplica św. Jana Chrzciciela po północnej stronie w pierwszej połowie XV wieku.
Znajduje się tu wystawa fragmentów dekoracji architektonicznej i rzeźbiarskiej bazyliki i pałacu św. Wacława, znalezisk archeologicznych, monet i rękopisów.