pl
Szukaj
Jeden z najstarszych zamków na północnych Morawach, kolebka morawskiej gałęzi rodu Sternbergów. W letnim sezonie turystycznym oferuje trzy trasy zwiedzania, a przez cały rok można tu wziąć udział w różnych wydarzeniach.
Zachowały się pozostałości pierwotnych gotyckich fortyfikacji zamkowych oraz cylindryczna wieża, której mury mają 4 m grubości i która stanowiła centrum obrony zamku w czasach zagrożenia. Później był często przebudowywany, rozbudowywany i modyfikowany. Bogate wnętrza zamku zachwycają dekoracjami z XIV-XIX wieku oraz dziełami rzeźby i malarstwa holenderskiego, włoskiego, niemieckiego i czeskiego. Pokoje i duże sale ozdobione są szeregiem sklepień lub drewnianymi stropami belkowymi i kasetonowymi. Bardzo rzadka jest kolekcja oryginalnych renesansowych i barokowych pieców kaflowych. Wyjątkowym pomieszczeniem jest również zamkowa kuchnia.
Pierwotnie obronna średniowieczna rezydencja z zachowaną cylindryczną wieżą i pozostałościami fortyfikacji głównego pałacu. Zamek został przebudowany i rozbudowany z rezydencji obronnej w latach siedemdziesiątych XIV wieku. Biskup Albert II ze Sternbergu, ważny dostojnik kościelny i wpływowy dyplomata, wykorzystywał zamek jako swoją rezydencję. Uwaga biskupa skupiła się na kaplicy, którą udekorował w stylu dominującym na dworze Karola IV.
W XVI wieku, dzięki rodzinie Berków z Dubé i Lipé, zamek został przebudowany w stylu renesansowym. Po rozległym pożarze zamek został odbudowany i powiększony o renesansowe skrzydło z tak zwaną Salą Wizyt. Berkowie zbudowali również system budynków gospodarczych i administracyjnych. Historia zamku związana jest również z wojnami husyckimi i wojną trzydziestoletnią, podczas których miasto i zamek bardzo ucierpiały.
W 1699 roku zamek stał się własnością Lichtensteinów. Przez długi czas zamek nie był używany i popadał w ruinę. Dopiero w 1886 roku zdecydowano się na remont zamku według projektu wiedeńskiego architekta Karla Gandolpha Kaysera w duchu romantycznego historyzmu. Liechtensteinowie byli właścicielami Šternberka do 1945 roku, kiedy to został wywłaszczony na mocy dekretów Benesa.
.svg){kind=small}
Podstawowa trasa zwiedzania I jest dostępna dla osób na wózkach inwalidzkich. Obejmuje kaplicę, korytarz i pokoje na pierwszym piętrze wyposażone w meble ostatnich właścicieli. Czas zwiedzania wynosi około 60 minut.
vzdálenost 181 m
