pl
Szukaj
Budowa tego wczesnomanierystycznego zamku na miejscu XIII-wiecznego zamku została rozpoczęta w 1680 roku przez Jana Adama z Liechtensteinu. Zbudowano jednak tylko jedno z czterech planowanych wielkich skrzydeł. Fasada jest szczególnie imponująca, podkreślona masywnymi kolumnami.
Na zamku odbywają się coroczne festiwale muzyczne i teatralne oraz warsztaty z udziałem międzynarodowym. Znajduje się tu również wystawa malarstwa, wystawa poświęcona historii zamku, kolekcja szat kościelnych oraz wystawa prezentująca lotnictwo podczas II wojny światowej.
Plumlov Zamek Plumlów został zbudowany w latach 1680-1690 przez Jana Adama z Liechtensteinu. Powodem tej budowy był brak rezydencji odpowiadającej ich zamożności i statusowi społecznemu. Następca Karola Liechtensteina, książę Karol Euzebiusz, zamieszkał na stałe w Valticach, ale jego syn, Jan Adam, zaczął rozważać pomysł naprawy i odbudowy zamku . Karol Euzebiusz, który od wielu lat interesował się architekturą, najpierw zaproponował rozbudowę trzeciego piętra zamku, ale później zmienił zdanie i zaproponował synowi budowę nowego, dużego czteroskrzydłowego zamku według własnego projektu. W swoich poglądach architektonicznych był pod silnym wpływem renesansu. Zgodnie z pierwotnym pomysłem projektanta, zamek miał być czteroskrzydłowym budynkiem w formie kwadratu z dwoma rzędami pomieszczeń w każdym skrzydle. Budynek miał mieć trzy kondygnacje z bogatą fasadą, ozdobioną wewnątrz i na zewnątrz luźnymi monolitycznymi kolumnami na całej wysokości, z których każda warstwa miała być inna zgodnie z klasycznymi zasadami renesansu.
W latach 1680-1681 książę Jan Adam osobiście nadzorował budowę. Wkrótce jednak wdał się w spór ze swoim ojcem, Karolem Euzebiuszem, ponieważ nie trzymał się dokładnie jego planów i preferował bardziej ekonomiczne rozwiązania. Zamiast dwóch rzędów pokoi kazał zbudować tylko jeden rząd i odrzucił propozycję ojca, by zewnętrzną fasadę od strony stawu ozdobić kolumnami. Już w drugim roku budowy sabaudzki piaskowiec został miejscami zastąpiony na fasadzie cegłą i stiukiem. Stary książę, który marzył o wzniesieniu najwspanialszej budowli na Morawach, był zaniepokojony tymi zmianami, a także nieprzydatnością miejsca, na którym wzniesiono budynek. W wyniku nieporozumień z ojcem, pod koniec lata 1681 r. młody Jan Adam wraz z żoną opuścił Plumlov, pozostawiając nadzór nad budową wojewodzie Plumlovskiemu.
Na początku 1684 r., kiedy budynek osiągnął już ostatnie piętro, zmarł jego projektant Karel Eusebius z Liechtensteinu. Zainteresowanie jego kontynuacją osłabło i książę Jan Adam kazał wstrzymać budowę w połowie roku. Wówczas stało się jasne, że z pierwotnego pomysłu projektanta pozostanie tylko tors. W 1685 roku budynek został zadaszony i rozpoczęto renowację wnętrz. Dekorację stiukową holu, pokoi i korytarzy powierzono urodzonemu we Włoszech sztukatorowi Janowi Baptyście Brentaniemu. Dekoracja stiukowa holu jest najcenniejszą artystycznie częścią wnętrz zamkowych i została ukończona w 1686 roku. W kolejnych latach prace malarskie i dekoratorskie powoli dobiegały końca, by ostatecznie zostać przerwane w 1690 roku. Zamek pozostał niezamieszkany i nie został wyposażony w żadne meble. Dopiero w 1692 roku, kiedy książę Jan Adam zdecydował się w końcu obejrzeć ukończoną budowlę, naprędce urządzono cztery pokoje, w których Lichtensteinowie zatrzymywali się podczas swoich sporadycznych i krótkich wizyt w posiadłości. Piętra pośrednie mieściły woźnych dworu, a najwyższe piętro pozostało niedokończone. Kiedy zamek został uszkodzony przez burzę w 1801 roku, ówczesny właściciel posiadłości, książę Alois z Liechtensteinu, rozważał nawet jego zburzenie. Jednak na polecenie urzędników kazał zburzyć tylko stary zamek. Po 1850 r. zamek służył jako sąd okręgowy i urząd skarbowy, a piętra mieszkalne były wykorzystywane jako mieszkania dla urzędników. Później zamek został przejęty przez Państwowy Wojskowy Zarząd Leśny, który był jego właścicielem do 1965 roku. W latach 1964-65 zamek został częściowo odrestaurowany.
Budynek ma łącznie 6 kondygnacji z dwoma piętrami i trzema antresolami. Fasada dziedzińca łączy każde piętro i antresolę pojedynczym rzędem luźnych kolumn, zakończonych złożonymi kapitelami, toskańskimi na parterze, jońskimi na trzecim piętrze i kompozytowymi na ostatnim piętrze. Poszczególne piętra oddzielone są gzymsami, pod którymi biegną stiukowe fryzy. Okna głównych pięter zdobią stożkowe balustrady. W 1987 r. właścicielem zamku stało się Muzeum Kraju Prostějovskiego, a w 1994 r. stał się on własnością gminy Plumlov, która natychmiast przystąpiła do najbardziej niezbędnych napraw.
vzdálenost 301 m
